...
Lambda'da devam etmek bana nerdeyse olanaksız görünür. İnandıklarım, bana heves veren yok oluvermiş gibi. Eşcinsel hareketi ve Lambda ile düşüncelerimi dışarda da açıkça ifade etme hakkımı bana tanımak istemeyen bir Lambda'da benim yerim olamaz. Hayatım anlamı, Pio, EL ve C. gibi insanlarla devamlı savaşmakta da görmüyorum. Üzerine beni rahtsız edeni anlayıp destek veren kimse yokken. Bu durumda ayrı yollardan gitsek hepimiz için daha iyi düşünüyorum. Sonuçta böyle bir Lambda bile bazı olumlu işlevler yerine getirecek, gereken bazı gelişimlere yol açacaktır. Şu anda zıt kutuplardayız. Ancak bu durumda karşıdakini anlamak ve onun gerekliğini kabul etmek her iki tarafı için zordur. Bir şeyler yazmak istemimin nedeni savaş açmak değildir, tam aksine anlayış sağlamak, anlatmak. Kutuplar arasında bir köprü oluşturmak, çünkü karşıdaki de Tanrı'dandır. Yanasıra da Lambda'yı dışarıdan eleştirenlere de, durum şu anda neden daha iyi olamadığını, göz önünde bulundurmak gereken etkenleri anlamakta kolaylık sağlamak.

Ayrılsam da bunun kin içinde olmaması gerektiğini düşünüyorum. Eğer kalsam, bir şekilde benim rüyalarım da yansımalı. Elbette bunu talep etme hakkım yok, fakat anlatma hakkım olmalı, hiç paylaşılmasa ayrılmak tek dürüst davranışımdır. Akışların değişmesini bekleyebilirdim, ama yok bunu kalbım onaylayamaz. ... Kendi yollarında ise mutluluk dileceğim.

Şu anda çok yetersizim, çok da yalnızım. Kendimi geliştirerek, kendi rengime ulaşarak uzun vadeli olarak insanlara daha iyisini verebileceğimi sanıyorum. Fakat karar vermekte zorlanıyorum, Lambda şu anda bir dönüm noktasında olabilir, bu mücadelenin gerekliğini kavrayan insanların sayısı gittikçe artar, ve iyise, kötüse de Lambda'da odaklanır. Fakat kalsam da, kalmasam da, susarak neye yarayabilirim ki? Lambda'nın en büyük problemlerden zaten tarihsizliği, iki senede bir değişen bir kuşak. Sen bir defa Lambda'ya gelmişsin, o zamankinin aktivistlerin bir tane bile Lambda'da kalmamış. Bunun da sebepleri var. Nasıl bu noktaya gelindi, az çok bilen tek ben, ve başka kimseler ancak mozaiği tamamlayabilirler.

Çok da yoruldum bu işten. Her şey yolunda olsaydı, yine de en azından ara vermek isteyebilirdim. Lambda benim için pek zevk olmadı, çok daha iş ve sorumluluk, bu da bir zevk, kabul ederim. Fakat yok, elimi tutacak, bana güç veren, rüyalarımı paylaşan herhangi birisi. Sen olmasaydım, bunları yazmak için bile artık güç bulmayabilirdim. Eskiden hep arka planda kalıp destek vermekle yetindim. Kendimi acil durumda mühadele eden itfaiye olarak gördüm. Ama tarafsız kalabileceğim dönem bitti. Hem mevcut durum, inancıma saldırı sayılır, hem kişisel gelişimde başka bir noktaya geldim. Kendimi açıklamak istiyorum, rengimi ortaya koymak istiyorum, ....

...silahlar dürüstlük ve sevgi olmalılar, ....Geleceği bilemeyiz, .....Bize kalan şu anın gerektiğini yapmak. ...
Heribert